obiit und mortuus
Die Formulierungen obiit und mortuus est kennt jeder, der schon mit einem (kath.) Sterberegister gearbeitet hat. Dem Pfarrer von Fließ in Tirol (Bez. Landeck) war es zwischen 1610 und 1620 offenbar zu langweilig, nur diese beiden Standardformulierungen zu verwenden. Aus Ausweis seiner lateinischen Bildung versucht er, das Sterben möglichst abwechslungsreich und vielfältig zu bezeichnen oder zu umschreiben. Hier beachtliche 39 verschiedene Formulierungen (Varianten allein in der Wortstellung nicht mitgezählt):
-
de hac labili vita migravit
-
naturae debitum persolvit
-
debitum humanae naturae persolvit
-
mortalitatis vinculo solutus est
-
in Christo obdormivit
-
obdormivit in Deo
-
ex hac vita discessit
-
ex hoc saeculo transiit
-
ex hoc mundo discessit
-
migravit ex hoc saeculo
-
terrenam hanc cum caelesti vita commutavit
-
vitam hanc finiit
-
animam exhalavit
-
vita functus est
-
vitam vitae auctori reddidit
-
mortuus est
-
hinc migravit
-
in vivis esse desiit
-
mortalitatis debitum persolvit
-
mortalem vitam finiit
-
animam creatori reddidit
-
extremum spiritum exhalavit
-
mortalitatem reliquit
-
mundo huic valedixit
-
obiit
-
obiit diem
-
obiit mortem
-
ex hac vita obiit
-
animam egit
-
viam universae carnis ingressus est
-
inter vivos agere desiit
-
vivere desiit
-
e medio sublatus est
-
ultimum vitae diem clausit
-
animam efflavit
-
vitam terminavit
-
viam vitae terminavit
-
fato cessit
-
cursum huius vitae perfecit
Da spreche doch niemand mehr verächtlich von „Kirchenbuchlatein“! 😉